အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္မွသည္ ဖက္ဒရယ္စနစ္ဆီသို႔

ဝင္းေဇာ္ႏုိင္

ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းမွာ  တုိင္းရင္းသားအားလံုး ပူးေပါင္းေနထုိင္မွသာ ဖြံ႔ျဖိဳးတုိးတက္တဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္မယ္ဆုိတာကိုလြတ္လပ္ေရးမရခင္ကတည္းက ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ ျမန္မာျပည္
တြင္းေနထုိင္ၾကတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသား တုိင္းရင္းသားအားလံုး နားလည္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္လည္း လြတ္လပ္ေရးရယူစဥ္မွာ ေတာင္ေပၚေျမျပန္႔ အားလံုးစည္းလံုးညီညြတ္တဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ျပတဲဲ့အေနနဲ႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွသည္ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို သြားခ်င္ၾကေပမယ့္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ကေမာက္ကမေတြေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရး ပ်က္ျပားခဲ့ၾကရပါတယ္၊ တုိင္းရင္းသားေတြ လက္နက္ဆြဲကိုင္ တိုက္ပြဲဝင္ရတဲ့ အေျခအေနအထိ ျပည္တြင္းစစ္မီးၾကီး တဖြားဖြားေတာာက္ေလာင္ခဲ့တာဟာ ဒီကေန႔တုိင္ မျပီးဆံုးေသးပါဘူး၊ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈ ရွိေနရမယ့္အေျခအေနမွာ တုိင္းရင္းသားနယ္ေျမေတြမွာ တုိက္ပြဲေတြျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ေတာင္ေပၚေျမျပန္႔ေန တုိင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားမွာလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကရပါတယ္။

ကရင္၊ ကယား၊ ကခ်င္၊ခ်င္း၊  ဗမာ၊ ရခုိင္၊ ရွမ္း၊ ပအို႔ဝ္စတဲ့ တုိင္းရင္းသားတစ္ခ်ိဳ႕က  ဗမာတုိင္းရင္းသားဟာ  လူမ်ိဳးၾကီးဝါဒက်င့္သံုးတယ္ဆုိျပီး တစ္ခ်ိဳ႕တုိင္းရင္းသားေတြၾကားမွာ ထင္ေနၾကပါတယ္ ၊ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိရင္ေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ အစဥ္တစုိက္လို႔ ဆိုရေလာက္ေအာင္ စစ္တပ္က ႏုိင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့လို႔ပါပဲ။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမွာ ဗမာတုိင္းရင္းသားေတြ ျဖစ္ေနတာရယ္၊ တုိင္းရင္းသားနယ္ေျမေတြမွာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ စစ္တပ္ဟာ ထိပ္တုိက္ေတြ႔တုိင္း ေဒသခံျပည္သူေတြမွာ အိုးပစ္အိမ္ပစ္ ထြက္ေျပးၾကရ၊ အသက္ေတြဆံုးရံႈးၾကရတဲ့အခါ စစ္တပ္ကို ဗမာလို႔ ထင္ေနၾကတာပါပဲ။

ျမန္မာႏုိင္ငံကို ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔ကစတင္ျပီး စစ္တပ္ကေန ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ ပထစ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ ဝင္ၾကီးမ်ား၊ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတ၊ တရားဝန္ၾကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ျပည္နယ္အၾကီးအကဲမ်ားနဲ႔ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕ကို ဖမ္းဆီးျပီး အာဏာနဲ႔ ႏုိင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။

၁၉၆၂ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔ နံနက္ ၈ နာရီမွာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္းက ျမန္မာ့အသံကေန “ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္၏ အထူးယုိယြင္းလာေသာ အေျခအေနဆိုးကို ထိန္းသိမ္းစိမ့္ေသာငွါ ဗမာ့တပ္မေတာ္္မွ တာဝန္ယူ ေစာင့္ေရွာက္လုိက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း အစီရင္ခံပါသည္ ” ဟု ေၾကညာခဲ့တယ္လုိ႔ ၁၉၅၈ - ၁၉၆၂  ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး စတုတၳတြဲမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို ဗမာ့တပ္မေတာ္က တာဝန္ယူ ေစာင္ေရွာက္လုိက္ျပီဆုိကတည္းက  ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းေနထုိင္ၾကတဲ့ ဗမာ၊ ရွမ္း၊ ကရင္ ၊ ပအုိ႔ဝ္ ၊ အားလံုးက  အဖိနိပ္ခံရ ၊ အက်ဥ္းစံၾကရ၊ အုိးပစ္အိမ္ပစ္ ထြက္ေျပးၾကရတာပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ တုိင္းရင္းသားေဒသေတြမွာေတာ့ ေျမျပန္႔ေဒသထက္ဆုိးဆုိးဝါးဝါးခံရတယ္ဆုိတာ ျမန္မာႏုိင္ငံသူ
 ႏိုင္ငံသားအားလံုးသိၾကပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားနယ္ေျမေတြအတြင္းမွာေတာ့ စစ္တပ္နဲ႔ တုိက္ပြဲေတြျဖစ္တုိင္း ဗမာေတြဆိုတာပဲ ေဒသခံျပည္သူေတြက သိထားတာေလ၊ ဒါေၾကာင့္လည္းစစ္အာဏာရွင္စနစ္လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႔ အားလံုးၾကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္။

ကရင္၊ ရခုိင္၊ ရွမ္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ပအုိ႔၊ ခ်င္း၊ ကယား၊ ကခ်င္ အစရွိတဲ့ တုိင္းရင္းသားအားလံုးရဲ႕ လုိခ်င္ေတာင္းတေနတဲ့ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ျပီး ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို ေရာင္ျခည္သန္းလာခဲ့ တာကေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအျပီး တက္လာတဲ့ အစိုးရလက္ထက္က စေျပာရပါလိမ့္မယ္၊ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ လက္ထက္မွာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္စိုးရအဖြဲ႔က ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ စားပြဲဝိုင္းေဆြးေႏြးမႈေတြ စတင္ခဲ့ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ဖက္ဒရယ္မူကို အခုမွေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ လြတ္လပ္ေရးမရခင္ကတည္းက  တန္းတူေရး၊ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္နဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ေလးစားလုိက္နာတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္မယ္ဆုိျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၊  မုိင္းပြန္ေစာ္ဘြားၾကီး စဝ္စံထြန္းပါဝင္တဲ့ တုိင္းရင္းသားကိုုယ္စားလွယ္မ်ား ပါဝင္တဲ့ ၁၉၄၇ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂ ရက္ေန႔မွာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။

လြတ္လပ္ေရးကျပီး ပထမဆံုးေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတြင္လည္း တုိင္းရင္းသားေတြ လိုခ်င္တဲ့ ဖက္ဒရယ္မူဟာ မက်င့္သံုးႏုိင္ခဲ့ၾကပါဘူး၊ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ ညီလာခံမွာ ဦးထြန္းျမင့္ (ေတာင္ၾကီး) တင္ျပခဲ့တဲ့ ဗမာျပည္နယ္ဖြဲ႔စည္းေရး၊ လြတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ အာဏာတူေပးေရး၊ အထက္လႊတ္ေတာ္သုိ႔ တူညီေသာ ကိုယ္စားလွယ္ဦးေရ ေစလႊတ္ေရး၊ ဗဟုိကို အာဏာကန္႔သတ္ေပးျပီး ျပည္နယ္မ်ားက က်န္အာဏာမ်ားရယူေရး၊ ျပည္ေထာင္စု ဘ႑ာေတာ္ ခြဲေဝေပးေရး ဆုိတဲ့ ဖက္ဒရယ္မူကို ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၅ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ရွမ္း၊ ကယား၊ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ခ်င္း ၊ မြန္ ၊ ရခုိင္ စတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြက သေဘာတူခဲ့ၾကတယ္လို႔ ျမန္္မာ့ႏိုင္ငံေရး စတုတၳတြဲမွာ ေဖာ္္ျပထားပါတယ္။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ စတင္ျပီး စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြင္း တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရး မရရွိခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွ တက္ေရာက္လာတဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္လက္ထက္က စခဲ့တဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးစားပြဲဝုိင္းေတြကေန အခုဆုိရင္ တစ္ႏုိင္ငံလံုး ပစ္ခတ္တုိက္ခိုက္မႈ ရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ (NCA) ကို အစုိးရနဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ အခ်ိဳ႕တုိ႔ လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့ၾကပါတယ္၊  NCA လက္မွတ္ေရးထုိးတဲ့ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြထဲမွာလည္း ကရင္တုိင္းရင္းသားေတြပဲ မ်ားပါတယ္၊ ကခ်င္၊ မြန္၊ ကယား စတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ လက္နက္ကိုင္ေတြ က်န္ေနခဲ့တဲ့ပါေသးတယ္၊ NCA စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္အလက္ေတြေဖာ္ေဆာင္ျပီး ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို သြားဖို႔အတြက္ မူေဘာင္ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြနဲ႔ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီးကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးမွတစ္ႏုိင္ငံလံုးအပစ္ေတြရပ္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ေတြမရွိမွသာ တုိင္းရင္းသားအားလံုး စည္းလံုးညီညြတ္မႈရွိတဲ့ ဖက္ဒရယ္ကိုေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္၊ တုိင္းရင္းသားေတြက ဘာ့ေၾကာင့္ ဖက္ဒရယ္ကို ေတာင္းဆုိေနရသလဲဆုိရင္ တုိင္းရင္းသားနယ္ေျမေတြမွာ အပစ္အခတ္ေတြ ၊ စစ္ေဘးေရွာင္ဒုကၡသည္ေတြ၊ ဖြ႔ံျဖိဳးမႈနည္းတာေတြ၊ မရွိခ်င္ေတာ့လို႔ပါပဲ၊ ေတာင္ေပၚ ေျမျပန္တူညီတဲ့ အခြင့္အေရးေတြလိုခ်င္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္္ၾကာစစ္ပြဲေတြၾကားမွာ  တုိင္းရင္းသားနယ္္ေျမေတြဟာ ဖြ႔ံျဖိဳးမႈ နည္းခဲ့ရတယ္၊ တန္းတူအခြင့္အေရးေတြ မရွိခဲ့ဘူး၊ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

မျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ တုိင္းရင္းသားနယ္ေျမေတြက တုိက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ေဒသခံျပည္သူေတြ အုိးပစ္အိမ္ျပစ္ ထြက္ေျပးခဲ့ၾကရတယ္၊ အသက္ေတြ စေတးခဲ့ၾကရတယ္၊ ဒါေတြကို တစ္ႏုိင္ငံလံုးသာမက တစ္ကမၻာလံုးကလည္း ခ်ဳပ္ျငိမ္းေစခ်င္ျပီ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားအားလံုးကလည္း ခ်ဳပ္ျငိမ္းေစခ်င္ျပီ၊ အဲဒါေၾကာင့္ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အပစ္အခတ္ရပ္စဲျပီး၊ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမွတစ္ဆင့္ ဖက္ဒရယ္စနစ္္ကို အားလံုးပူးေပါင္းေဖာ္္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ဆုိရင္ ျမန္္မာႏုိင္ငံအတြက္ ဒီမုိကေရစီစနစ္္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ တိတိက်က် က်င့္သံုးဖုိ႔ လုိအပ္သလုိ၊ လြတ္လပ္ေရးမရခင္က ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သလုိ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို က်င့္သံုးၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ဟာ လြယ္ကူရိုးရွင္းစြာနဲ႔ ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္မွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လြတ္လပ္ေရးရျပီးကတည္းက ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကပါေသးတယ္၊ ျမန္္မာႏုိင္ငံကို အာဏာသိမ္းျပီး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ဦးေနဝင္းဟာ တုိင္းနဲ႔ျပည္နယ္ ၁၄ ခုဆုိျပီး ခြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ျမိဳ႕နယ္ေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး တုိင္းရင္းသားနယ္ျပည္နယ္အတြင္းက ေဒသတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ တုိင္းေဒသၾကီးေတြထဲမွာ ထည့္ျပီး သတ္မွတ္ထားတာေတြ ရွိေနပါတယ္၊ ဒီကိစၥဟာ နယ္ေျမသတ္မွတ္မႈနဲ႔ ပတ္သတ္္ျပီး အျငင္းပြားမႈေတြရွိေနပါတယ္။

ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္တည္ေဆာက္တဲ့အခါမွာ အာဏာခြဲေဝက်င့္သံုးမႈ ၊ ဘ႑ာေငြ ခြဲေဝမႈ စတာေတြက ျဖစ္လာေတာ့မွာပါပဲ၊ စီးပြားေရး လူမႈေရး ယဥ္ေက်းမႈဆုိင္ရာ အခြင့္အေရးမ်ားကိုလည္း တစ္ျပည္နယ္နဲ႔ တစ္ျပည္နယ္ တူညီမႈရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္မယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြက အားလံုးစည္းလံုးညီညြတ္ျပီး ျပည္သူေတြအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ လုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆုိရင္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရးမွာ ႏုိင္ငံတစ္ခုအတြက္ အေရးအၾကီးဆံုး မူတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္၊ေရးဆြဲဲၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ အတည္ျပဳခဲ့ၾကတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု စနစ္ကို သြားႏုိင္ဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆိုတာ အားလံုးသိေနၾကပါတယ္၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို တုိင္းရင္းသားအားလံုး သေဘာတူညီမႈေတြကို ထည့္သြင္းျပီး ျပန္လည္ျပဳျပင္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္၊ ဖြဲ႔စည္းပံုျပဳျပင္ ျပန္လည္ ေရးဆြဲျပီး ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒထဲတြင္ ဒီမုိကေရစီေရး၊ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရရွိေရး စတဲ့ မူေတြကို အေျခခံမွ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို တည္ေဆာက္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကိုသြားမယ္ဆုိရင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒထဲမွာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ အဂၤါရပ္ေတြကို ထည့္သြင္းေရးဆြဲဖို႔ အေရးတၾကီးလုိအပ္ပါတယ္။

တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရး၊ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ တိုင္းရင္းသားမ်ားလုိလားေသာ ဖက္ဒရယ္မူႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး  ဥပေဒပညာရွင္အခ်ိဳ႕နဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းအခ်ိဳ႕ ေရးဆြဲထားတဲ့ မူေတြေတာ့ ထြက္ရွိေနျပီလုိ႔ သိရပါတယ္၊ တုိင္းရင္းသားေတြလုိခ်င္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ဖို႔အတြက္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟာ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္တဲ့အတြက္ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအရ လႊတ္ေတာ္ဟာ အေရးၾကီးတဲ့ အခန္းက႑ျဖစ္သြားပါျပီ။

တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အရပ္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ တပ္မေတာ္ မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားပါဝင္ျပီး အားလံုးတူညီတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု မူေဘာင္ေတြ ေရးဆြဲျပီး လႊတ္ေတာ္မွာ အတည္ျပဳဖို႔လုိပါတယ္၊ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒအတြင္း ထည့္သြင္းေရးဆြဲစရာေတြလည္း အမ်ားၾကီး ရွိေနမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို စည္းလံုးညီညြတ္မႈရွိရွိနဲ႔ ေဖာ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကိုသြားဖုိ႔အတြက္ အဆင္ေျပေခ်ာ့ေမြ႔မႈေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးအတြက္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ဖုိ႔ ေဆာင္ရြက္ၾကရာမွာ လက္တေလာ လုိအပ္ေနတာက တုိင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ျငိမ္းခ်မ္းမႈရွိဖုိ႔ပါပဲ။ လတ္တေလာ အပစ္အခတ္ေတြ ရပ္စဲျပီး စားပြဲဝိုင္းမွာ ရရွိထားတဲ့ အပစ္အခတ္စာခ်ဳပ္နဲ႔အတူ ဆက္လက္အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အပစ္အခတ္ေတြ ရပ္စဲထားမွသာ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲကို သြားႏုိင္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္၊ အစိုးရ၊ စစ္တပ္၊ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီ ၊ အရပ္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ေဒသခံျပည္သူေတြဟာ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ရွိမွသာ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ပါဝင္ျပီး၊ ဒီမုိကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရးေတြကို အစဥ္တစိုက္လုပ္ေဆာင္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လူဦးေရ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားျဖစ္ပါတယ္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေျမပံုပါ ဧရိယာအက်ယ္အဝန္းအရ၆၀ရာခုိင္ႏႈန္းကတုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြေနတဲ့ ေနရာျဖစ္ပါတယ္၊
 ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ဗမာတုိင္းရင္းသားလူတစ္စုထဲလုပ္ေနလုိ႔ မျပီးပါဘူး၊ ႏိုင္ငံအတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြခ်မွတ္တဲ့အခါမွာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြပါဝင္ဖို႔ လုိတယ္ဆုိတာ ဘယ္လုိမွေမ့ထားလုိ႔မရပါဘူး၊ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ၾကာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ အစိုးရဆုိတာ တိုင္းရင္းသားေတြ လက္ခံထားတဲ့ အစိုးရမဟုတ္သလုိ၊ ဗမာတုိင္းရင္းသားေတြလုိခ်င္ခဲ့တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလည္းမဟုတ္ပါဘူး။

ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီစနစ္ကေန အာဏာသိမ္းယူျပီး ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ အစဥ္တစိုက္ အုပ္ခ်ဳပ္လာတဲ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကေန ဒီမုိကေရစီကိုအေျခခံျပီး ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ျဖစ္ဖုိ႔ရာမွာ အစိုးရ၊ တပ္မေတာ္၊ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ အစုအဖြဲ႔တစ္ခုအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ ၾကည့္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လက္နက္ဆြဲကိုင္ တိုက္ပြဲေတြကေတာ့ ဆက္ျဖစ္ေနအံုးမွာပါပဲ။ ျပည္သူေတြအတြက္ တုိင္းျပည္အတြက္ အားလံုးလုိလားတဲ့ စနစ္တစ္ခုကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အေျဖရွာၾကဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။

ႏွစ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ စနစ္မမွန္လို႔ အဖိႏွိပ္ခံရတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ အခုျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္္မာႏုိင္ငံေရး အေျပာင္း အလဲကေန တုိင္းျပည္ဖြံ႔ျဖိဳးတုိးတက္ျပီး၊ စည္ပင္ဝေျပာတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခုျဖစ္ဖုိ႔ အတြက္ဆိုရင္ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္၊ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ပြားခဲ့ရလို႔ ကိုလိုနီလက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္တဲ့ ႏုိင္ငံခ်င္းတူရင္ေတာင္ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ သဘာဝ သယံဇာတေတြ ျပည့္ႏွက္ေနေပမယ့္ ဆင္းရဲတြင္း နက္ခဲ့ရတယ္၊ ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔လည္း စစ္ေဘးဒုကၡသည္ေတြဘဝ ၊ အိုးမဲ့ အိမ္မဲ့ ေျမမဲ့ ဘဝေတြ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။

ျပည္တြင္းစစ္ရဲ႕ ဒဏ္ကိုလည္း ကရင္၊ ကခ်င္၊ ကယား၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခိုင္ စတဲ့ ျမန္မာျပည္အတြင္းေနထုိင္ၾကတဲ့ တုိင္းရင္းသားျပည္သူအားလံုး ခံခဲ့ၾကရတာျဖစ္ပါတယ္၊ ျမန္မာျပည္ၾကီး ျပည္တြင္းစစ္မီး ျငိမ္းခ်မ္းမွသာ တုိင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားလည္း စားဝတ္ေနေရးအားလံုးအဆင္ေျပလာမွာျဖစ္ပါတယ္၊ ျပည္သူေတြအားလံုးအဆင္ေျပစြာ ေနထုိင္ႏုိင္ဖို႔ဆုိရင္ တုိင္းရင္းသားမ်ားလုိလားေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္တစ္ခုကို က်င့္သံုးဖို႔လုိအပ္ပါတယ္။  လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ မတူတာေတြ ေပါင္းစည္းေနထုိင္ဖို႔အတြက္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ဟာ အသင့္ေတာ္ဆံုးဆုိတာကို လြတ္လပ္ေရးမရခင္ကတည္းက ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြ ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္။

ဆင္းရဲတြင္းနစ္မြန္းေနတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ျပန္လည္ထူေထာင္ၾကဖုိ႔ဆုိရင္ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးကို
 ေဖာ္ေဆာင္ၾကဖုိ႔လုိပါတယ္၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ၾကရာမွာလည္း တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ယံုယံုၾကည္ၾကည့္နဲ႔ အပစ္အခတ္ေတြရပ္စဲျပီးေတာ့  ႏုိင္ငံေရးစားပြဲဝိုင္းမွာ တုိင္းရင္းသားမ်ားလုိလားတဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ရန္အတြက္ စည္းလံုးညီညြတ္စြာနဲ႔ အေျဖရွာႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း  ……။။။။