ႏုိဝင္ဘာမွာဘဲ တုိ႔တေတြ စေတြ႔ခဲ့တယ္။ ဇာတ္လမ္းတုိေလး တစ္ပုဒ္ဆုိေပမယ့္ မွတ္တမ္းဝင္ ဇာတ္လမ္း ေလးပါ၊ ဘယ္မွာစခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာဖို႔ မလြယ္သလုိ ဘယ္မွာဆံုးတယ္္လုိ႔ ေျပာဖုိ႔လည္း ခတ္တဲ့ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေလးဟာ တမ္းတမ္းတတ ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့နဲ႔ သံသရာ ဘယ္ေလာက္ရွည္ေန မလဲ မသိေသးဘူးေနာ္။
ဘာတစ္ခုမွ မျဖစ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို ျပန္စဖုိ႔လည္း မရည္ရြယ္ပါဘူး။ မျဖစ္ႏုိင္ခဲ့လုိ႔ တစ္ခန္း ရပ္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းအတြက္ တမ္းတခြင့္္ေတာ့ ရွိေနမယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ပါတယ္္။ ဇာတ္ေမ်ာၾကီးထဲမွာ မင္းကို ဆြဲမထားရက္ပါဘူး လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းလုိက္ပါ ညီမေလး။
ဘဝေတြကို ခ်ည္မထားရက္လုိ႔ တစ္ခန္းရပ္ခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္လမ္းအတြက္ အလြမ္းအေဆြးေတြက ဘယ္ေတာမွ ရပ္္မယ္မွန္း မသိခဲ့ဘူး။ ရွည္လ်ားလွတဲ့ ညနက္ေတြထဲမွာ ညက အိပ္မက္ထဲမွာ ညီမေလးကို ေတြ႔တယ္။
ညီမေလးေရ မင္းေနေကာင္းရဲ႕လား ေပ်ာ္မွ ေပ်ာ္ရဲ႕လား ကိုယ့္စိတ္အလုိဆို အိပ္ယာႏုိးတဲ့အခ်ိန္ မင္းဖုန္းနံပါတ္ေတြကို ႏွိပ္မိသြားမွာပါ။ အရင္လုိ ဇာတ္လမ္းေတြနဲ႔ မခ်ည္ေႏွာင္ရက္ေတာ့ဘူး။ ဒီေန႔တစ္ေန႔လံုး မင္းကို စိတ္ပူေနမိတာအမွန္ပါ။ အမွားအမွန္ကို မသိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း မင္းကို လြမ္းရတဲ့ေန႔ေတြဟာ က်ိန္စာတစ္ခုလုိ ကိုယ့္မွာ ဒဏ္ခတ္ခံေနရတယ္။
ညီမေလးေရ တုိ႔ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းမေတြဟာ အရင္လုိ မဟုတ္ေတာ့ဘူးကြဲ႕။ ဘဝဆုိတာ တုိတုိေလး ဆိုၾကေပမယ့္ တစ္ကယ္ေတာ့ ေဆာင္းညေတြဟာ ရွည္လြန္းပါတယ္ကြာ၊ တုိ႔တေတြစသိခဲ့ ၾကတဲ့ ေဟာဒီေဆာင္းညေတြဟာ ရက္စက္လြန္းပါတယ္ ညီမေလးရယ္။
က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ေနာ္ ညီမေလး၊ သတိမရရင္လည္းေနပါ။ ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါ ညီမေလးေရ။ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ေနာ္၊ အရာရာအဆင္ေျပဖုိ႔ဆုိတာ ဘဝဟာ မတုိေတာင္းလြန္းဘူးကြယ္ ရွည္လ်ားလြန္းပါတယ္၊ ကန္ေဘာင္ေပၚက အလြမ္းေတြနဲ႔ စြယ္ေတာ္တန္းက အရိပ္ေတြဟာ ညညဆုိ ကိုယ့္မွာ ရူးရခ်ည္ရဲ႕ကြယ္။ မနက္မုိးလင္းတုိုင္း မင္းကိုသတိရတဲ့ ေဆာင္းနံနက္ခင္းေတြဟာ ႏွင္းေတြနဲ႔ လွပမေနခဲ့ဘူး ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ သတိရျခင္းေတြကိုသာ ပိုင္ဆုိင္ေနရသူပါ။
No comments:
Post a Comment